Klassiek Vermaak

2 februari 2016 – Concertgebouw

Verrassend genoeg zit Diederik al in de Balie op mij te wachten als ik aan kom fietsen. Vanavond staat het Concertgebouw op het programma. Spannend, wij voormalig-cultuurbarbaren-maar-inmiddels-kunstminnende-Amsterdammers zijn beiden nog nooit in het Concertgebouw geweest.

Diederik heeft overdag de kaartjes al gehaald dus we kunnen rustig eten. We besluiten na een drankje ook wat te eten in de Balie, want in het eetcafé wat aanvankelijk op onze planning stond serveren ze voor vegetariërs alleen ‘Holy Ravioli’, en Diederik is atheïst. Dat gaat dus niet meer.

Nadat we onze Angus respectievelijk bieten burger hebben verorberd, begeven we ons naar het Concertgebouw. Wat meteen opvalt is dat dit concert in ieder geval in trek is bij veel corpsballen in spe, al dan niet met jasje en dasje (ook meerdere malen gespot: het omgeknoopte zijden sjaaltje).

Onbewust heb je hoge verwachting van zoiets als het Concertgebouw. Maar we moeten toch vrij lang wachten om onze jassen op te kunnen hangen en er zijn ook al geen vergulde toiletbrillen in het damestoilet.

Het concert vangt aan met het stemmen van de instrumenten. Dan komt met veel onthaal de dirigent binnen. Een andere dan op het programma stond overigens. Vervolgens begint het orkest te spelen.
D: “Zijn ze nou nog steeds aan het stemmen?”
We weten het niet zeker, want we hebben geen programmaboekje. Zo zijn wij, we laten ons graag verrassen.

Hierna volgen wat evergreens, bekende nummers, wat ons enigszins geruststelt. Volgende op het programma is een operazangeres in glitterjurk. Die kunnen we ook weer van het lijstje afvinken. Leuk wel, maar na 2 nummers weten we het wel zo’n beetje. Na een tijdje verlaat de vrouw het podium, maar niet voor zij trapje-op, trapje-af doet om een aantal keer applaus in ontvangst te nemen.

Pauze. We gieten er snel een wijntje in om ons voor te bereiden op het laatste deel van het concert. En we regelen alsnog een programmaboekje. Op de vraag of wij vrienden van het Philharmonisch orkest willen worden, antwoordt D resoluut: Nee.

De nummers die volgen zijn korte nummers, waarop weinig aan te merken is. Na veel applaus en veel heen en weer geren op de trappen, kwam het concert ten einde.

Mocht u graag willen weten wat de kortste weg naar de uitgang is, een oudere medewerker met snor staat u graag te woord. Kort.