Sturm und Drank

Het voorjaar hangt in de lucht. Ik voelde het al. Maar nu zag ik het ook. In de pot van mijn veel te groot wordende plant verscheen ineens een miniplantje. En ik weet niet hoe je moet stekken (iets met water en wortels of zo), maar ik heb het miniplantje in een andere pot gezet en nu groeit het! Rozen verwelken, schepen vergaan, maar bij mij komt er een blaadje aan. Heerlijk.
De avond was lang en licht en het was tijd voor Sturm und Drank. In het oude politiebureau van Baantjer aan de Warmoesstraat, je weet wel met C O C K en RTL4 en lijken en zo, hebben twee jongens een popup-zaak geopend. Ik had het vrij snel gevonden en het wachten was op Manouk. Ze maakte haar entree zoals het een blogger betaamd, namelijk in kleding van de IJ-Hallen. Euro’tje hier euro’tje daar, spaar je zo een outfit bij elkaar. Oh nee jongens, ik voel het, dit wordt een blog op rijm.Nadat Manouk was bijgepraat over het concept konden we eens naar de kunst kijken. De galerie (of is het nou een bar? Een koffiezaak?) wil jonge kunstenaars aan zich te binden en dat lijkt te lukken. We zagen animatie, fotografie, schilderkunst en objecten in de ruimte (oh wat houd ik toch van objecten in de ruimte). De grafische posters van Nacor Martina zijn terug te vinden, maar andere namen zijn mij niet bekend. Waarom hing er geen bordje bij? Gewoon een piepklein bordje, met een naam en een website. Kleine tip van een grote man. Maar naast het hippe en rauwe uiterlijk straalt Sturm und Drank ook dapperheid uit. Alles zelf bouwen en dat voor een aantal maanden. Sturm und Drank is trouwens een woordspeling op Sturm und Drang, de kunststroming waarbij het Genie centraal stond. (Verder zal ik je hier niet mee vermoeien).
Manouk: ‘Het is hier wel warm.’ Ik: ‘Het is hier bloedverziekend heet’. Manouk: ‘Maar dat hoort bij kunst, kunst is gevoel en gevoel is warmte.’ De deuren aan de achterkant van het pand staan open en we kijken op de boten die aan het Damrak liggen. Beter uitzicht is er niet.
Maar nu is het tijd voor patat. Kunst mag, maar eten moet. En daar hebben oprichters Tobi en Jorn over nagedacht. Friet van Piet! Wat een uitvinding. Zelfgemaakte friet en mayo. Dat vonden we leuk. Totdat we de prijs hoorden. Toen moesten we een beetje huilen. 4 euro voor een frietje is toch wel een beetje te gek vinden wij. Maar als troost kregen we er een biertje bij… 4 euro vragen en dan ook nog die leuke jongens drankomzet laten mislopen… Maar ach, de friet was goed en de muziek nog beter.
Manouk en ik waren nog niet klaar met het kijken naar kunst (let op de alliteratie) toen we de verhalen over het gebouw te horen kregen. De buurman loopt op hoge hakken, er wordt Wodka-Mate verkocht (zeer populair bij onze oosterburen) en we spraken zelfs met iemand die als arrestant in het politiebureau verhoord is, vanwege het bezit van hasj.
De jongens van Sturm und Drank zijn enthousiast en wij zijn het ook. Het iets te hippe publiek heeft ons gefascineerd en wij leren graag hoe we ons beter kunnen profileren. Hoge tailles, spijkerjacks, zwarte brillen, broeken met gaten (of eigenlijk gaten met wat broek), we willen het allemaal. Ik ga morgen even kijken of De Bijenkorf het in de aanbieding heeft.
Terwijl Manouk naar huis fietst bedenk ik dat we morgen al weer een afspraak hebben. We gaan naar hiphop. En dat is ook bijzonder. Dus lees later deze week meer over Tricky en zijn Skilled Mechanics. Of ga even naar de Warmoesstraat om een kopje koffie te drinken!