Lieve Manouk,
Ik moet je wat bekennen. Ja, eigenlijk zou ik nog liever veertig dagen lang appels gaan plukken in de Betuwe, maar ik moet het toch echt zeggen…
Ik was zonder jou op pad. Ik heb je niet gebeld, geen appje gestuurd, helemaal niks. Het kwam in me op, en ik ben gegaan. Sorry!
Ik had namelijk plotseling tijd om naar de voorstelling Samenland te gaan. Deze voorstelling is onderdeel van het zeer bekende Fringe Festival en ik moest er even naar toe. In het theatertje achter de Overtoom, dat onder vele namen bekend is, maar nu de zeer pretentieuze naam Amsterdams Theater Huis draagt, speelde de voorstelling over Het Hoge Noorden van regisseuse Isabel Meloen.
Voordat ik de voorstelling recenseer moet ik je even zeggen; ik heb niks met Lapland. Ik ben er nooit geweest, ik heb er geen interesse voor, de truien staan me niet aan, ik weet nog net dat de Kerstman er vandaan komt zeg maar. En de voorstelling ging dus over Lapland. Oke. Jij zou tegen me zeggen: We zijn ook naar Tricky in de Melkweg geweest, dat heb je ook doorstaan.
En hoe heb ik het doorstaan! Wat praktisch gezien sowieso superfijn is aan het Fringefestival, is dat je je kaartje niet hoeft uit te printen. Gewoon via een PDFje op je mobiel. Telefoontje, scanapparaat, een en al geluk.
Maar Samenland was een prachtige voorstelling over twee wereldvreemde mensen die elkaar in een reizigershut tegenkomen. Hij, gespeeld door Huib Cluistra, bestudeert de omgeving van Het Hoge Noorden terwijl zij, Emma Pelckmans, op zoek is naar een Sami-herder.
Manouk, je weet dat ik houd van korte voorstellingen. Mijn motto is altijd; als je het binnen anderhalf uur niet kan zeggen, zeg het dan niet. Maar deze voorstelling was toch eigenlijk te kort. Ik had er meer van willen zien. Ik was geboeid door de personages en door hun verhalen. Wat gebeurt er als twee personen verbonden worden doordat ze allebei in een hut in Lapland verblijven? Hij woont daar al een tijdje en zij komt plotseling binnenwaaien. Hij houdt het contact eerst af, maar ontdekt dan dat het gezelschap toch wel fijn is. Zij weet wel hoe ze moet overleven, maar heeft hem toch nodig om aan vlees te komen. En hij wil eigenlijk wel seks met haar, maar zij wijst dit af. De personages zijn ook eigenlijk een beetje op zichzelf, terwijl ze het contact toch nodig hebben. Door de hoekige bewegingen van de acteurs wordt duidelijk dat ze sociaal contact lastig vinden. Ze bouwen met elkaar een prachtig decor met besneeuwde bergen, opgezette vossen en ook het rendier ontbreekt niet. Wat mij betreft had dit decor vanaf het begin mogen staan. Het zou daardoor misschien nog intiemer worden.
Bijzonder onderdeel van de voorstelling was echt de muzikale compositie, gemaakt door Rogier Bosschaart. De combinatie van ‘sneeuwwindige’ geluiden en de onheilspellende en soms zangerige muziek van gitaar en drum creëerde een extra laag in de voorstelling. Ik werd als beginneling in Laplandkunde meegevoerd in sneeuwstormen en ontdekte de schoonheid van het koude Noorden.
Ik was wel benieuwd hoe deze reizigers het vol zouden houden in een hut in het koude Lapland. Klein kritisch nootje (ja, Manouk, daar is hij!) is het telefoongesprek dat zij probeert te hebben met haar moeder in de bewoonde wereld, maar dat wordt gehinderd door de verbinding. De voortdurende herhaling van het woord ‘mama’ was eigenlijk gewoon niet geloofwaardig. Als je in een hut zit en je zoekt contact met je moeder, dan ga je roepen of je hangt op.
Maar verder is de voorstelling echt een prachtige vertelling over Het Hoge Noorden. Het is mystiek en toch begrijpelijk en ik wil nu weten hoe het met deze personages afloopt. Jagen ze hun dromen na? Komt de kudde rendieren langs? En blijven ze bij elkaar? Dus echt een Fringe-aanrader!
En weet je Manouk, je kan nog even gaan kijken! 10 en 11 september speelt Samenland nog in Het Amsterdams Theaterhuis. Kaarten via http://amsterdamfringefestival.nl/programma/samenland/.
Gaan we snel weer samen uit? Ik heb je telefoonnummer nog ergens, dus ik bel je nog wel.
(uitgelichte afbeelding boven deze blog door Casper Koster)
Het Grote Recensieboek 