Afgelopen weekend waren Diederik en ik in 010 te vinden, en dat was niet zonder reden. We woonden namelijk het première-weekend van FEEST bij, de jubileumvoorstelling van Maas. Maas bestaat namelijk 5 jaar, en dat moet gevierd worden. Op de website van Maas wordt de voorstelling aangekondigd als ‘fysiek theater’, wat natuurlijk heel spannend klinkt, maar wie de omschrijving leest begrijpt dat het hier een voorstelling met theater, acrobatiek, dans, stagefight en veel live muziek betreft.
Nieuwsgierig naar wat komen gaat, betreden we de studio van Maas, die zich achter het Maaspodium bevindt en voor de gelegenheid is omgetoverd tot een theaterzaal.
Na een openingswoordje van de wethouder, waarin kort het ontstaan van Maas wordt toegelicht (vijf jaar geleden fuseerden de Rotterdamse theatergezelschappen Meekers, Max en Siberia tot Maas Theater en Dans) en de betekenis van het woord ‘anarchie’ wordt uitgelegd, is het tijd voor de voorstelling. We zien een theater dat gekraakt wordt door een familie, bestaande uit twee onaangepaste zoons, een immer beschonken vader en Terra, een schuwe/verlegen danseres die later ook familie blijkt te zijn.
De voorstelling heeft Moniek Merkx (artistiek directeur van Maas) gebaseerd op eigen werk: ‘Vlees en bloed’ de voorstelling die ze in 1997 regisseerde bij Suver Nuver, wat op haar beurt weer geïnspireerd is op ‘The Family’ van Lodewijk de Boer (1972). Anders dan de titel ‘FEEST’ doet vermoeden, gaat de voorstelling niet over slingers, ballonnen en taart. Wat we wel zien is een zooitje ongeregeld, dat regelmatig met elkaar op de vuist gaat. Niettemin is het een feest om naar te kijken. De energie spat er aan alle kanten vanaf!
De voorstelling is eigenlijk een soap en bestaat uit 5 delen. Dit is niet voor niets; iedere aflevering komt er een ander decennium aan kleding en muziek voorbij. Ook is er het idee van generaties aan toegevoegd; eerst komt de familie aan bod, maar later ook een groep ‘theatermakers van de toekomst’ (gespeeld door stagiairs van de MBO Theaterschool) en tot slot een groep kinderen, die de andere spelers maar wat graag vertellen wat ze op welke manier moeten doen. De verschillende afleveringen worden overigens onderbroken door wat Maas omschrijft als een ‘boze band’ (The Night Templar) en die omschrijving is vrij treffend… Andere geluiden in de voorstelling worden gecreëerd door Joop van Brakel. Die geluiden zijn vaak (niet altijd) toepasselijk en zorgen voor een verhoogd ‘slapstick’ gehalte. En niet onbelangrijk: Joop heeft een goede zangstem.
Leuk detail nog: het decor bestaat (onder andere) uit veel elementen uit oude voorstellingen van Maas. Die ‘oude rommel’ past in de krakerssfeer, maar is eigenlijk ook wel een passende ode aan de voorafgaande succesvolle jaren van Maas. Wij zeggen: op naar de volgende 5 jaar!
We kunnen er lang of kort over zijn, maar deze voorstelling is wederom een succes. Wie zijn sores even achter zich wil laten en behoefte heeft aan humoristisch en laagdrempelig vermaak is bij deze voorstelling aan het juiste adres. Ook geschikt voor toch-al-geweldadige-en-vloekende-kinderen vanaf 12 jaar. Zie voor de speellijst: https://www.maastd.nl/voorstelling/feest/
Het Grote Recensieboek 