Afgelopen 2 december was de warmste 2 december ooit. En dat horen we eigenlijk al op heel veel dagen van het jaar over die betreffende dag. Het klimaatprobleem, waarschijnlijk heb je daar nu wel eens over gehoord. En met Kill All Kids hebben Iona&Rineke (in coproductie met Orkater) hier een antwoord op. Manouk en ik wilden dit antwoord wel eens zien, dus gingen wij in zomerjas en op teenslippers naar Theater Bellevue.
En inderdaad, met de titel van de voorstelling geven makers Iona Daniel en Rineke Roosenboom antwoord op de klimaatproblemen. Of, ze geven een eventuele mogelijke optie.
Anderhalf jaar geleden zagen Manouk en ik de voorstelling Rumspringa waarin de maaksters ons meenamen in een sekte, waarin de vraag ‘Wat zou je doen als je voor de keuze staat om een afvallige vriend te verraden?’ een centrale rol had. Ook in deze voorstelling kreeg het publiek vragen voorgelegd. Bij aanvang werd vertrouwen gekweekt en empathie door voor te lezen uit de dagboeken van de twee maaksters en van muzikant Jonathan Bonny, waarna al snel werd doorgeschakeld naar het onderzoek van de maaksters dat ze eerder hebben gedaan. Ze zochten een antwoord op het klimaatprobleem en vonden dit al gauw in het niet krijgen van kinderen.
En dat is eigenlijk ook een simpele oplossing. Want als we geen kinderen krijgen, sterft de mensheid uiteindelijk uit en kan de aarde het heft weer in eigen handen nemen. De wereld zal hier langzaam aan wennen, maar uiteindelijk zullen na miljoenen jaren enkel nog wat bronzen beelden overblijven. En dan is de aanwezigheid van de mens alleen nog te zien aan de verkleurde borst van een van die beelden die dan op de bodem van de zee ligt (die nu nog onder dat bekende balkon in Verona staat).
Iona&Rineke schetsen een beeld van de toekomst van onze aarde en geven een mogelijkheid voor een oplossing. In tegenstelling tot wat de titel zegt, wordt het niet krijgen van kinderen niet écht als oplossing aangedragen. In de uitgesproken teksten zit te veel nuance en daarmee wordt de boodschap onnodig vaag. Eigenlijk wordt het gewoon te lief, terwijl de maaksters heel duidelijk aangeven dat het ‘twee voor twaalf’ is.
De vertellende voorstelling wordt ondersteund door een vaak dreigende soundscape, wat de voorstelling uitdagend en afwisselend maakt.
Al met al is Kill All Kids een interessant gedachte-experiment waarin de rol van de mens bij klimaatverandering wordt bekritiseerd. Zouden meer mensen moeten doen.
Deze voorstelling is in december nog op verschillende plekken te zien.
Het Grote Recensieboek 