Een weekend vol culturele hoogtepunten. Zaten Diederik en ik ons op zaterdag nog te verbazen (of eigenlijk te verbijsteren) in het Orgelpark (lees hier meer), vrijdag ging daar een avondje mèt toneel, maar zònder Diederik, aan vooraf.
Een vrijdagmiddagborrel, eten en dan ook nog om 20.00u in het theater zijn: het blijft een opgaaf. En als je dan ook nog Serap op de fiets tegenkomt die graag een sleepje wil wegens een losse fietsketting, dan is het helemaal aanpoten. Maar, keurig op tijd, melden we ons in Frascati voor het toneelstuk ‘Buut, de naderende dood!’. Het stuk is geschreven door Jan Hulst en Kasper Tarenskeen en wordt uitgevoerd door toneelgroep Oostpool.
Naar eigen zeggen gaat het stuk over Ramses, die tijdens een vlucht een Curry eet, waar hij een doordringende lucht aan overhoudt, die met geen douche of deo te verdrijven is. En dat klopt, daar gaat het toneelstuk over. Maar ook over het meisje van Ramses, die samen met een monotoon Engels pratende vriendin een modellen agency (Cocktown Models) start, en die daar een joodse jongen fotograferen, die tevens in een cocktailbar met Duits oorlogsthema werkt, waar Ramses dan weer met vriend Kirk afspreekt en waar Kirk dan weer betogen opvoert over het beginnen van een utopie en nog even snel een cocktail achteroverslaat voor hij zijn dochtertje van de crèche moet halen. Deze aaneenschakeling van verhalen wordt dan plotseling onderbroken voor een scène onder de Iron Dome in Jeruzalem, waar onze joodse model-barman door twee orthodoxe joden wordt verboden om mee te gaan naar Krav Maga-les, omdat niet allebei zijn ouder joods zijn.
En dan sla ik dus nog een heleboel scènes over, maar het is gewoon te veel om op te noemen. Dit is meteen een pluspunt, want saai is het zeker niet. De gesprekken zijn diepzinnig en vlot, maar er is ook ruimte voor gekke filmpjes, grapjes en scheetgeluiden. Het theaterspel is goed en het decor is prachtig.
Nadat het stuk is afgelopen, drinken we nog een (verrassend goedkoop) biertje in het café. Verschillende mensen hoor ik zeggen: “Ja, leuk was het zeker! Maar…waar ging het nou eigenlijk over?” Goede vraag, die wilde ik net ook gaan stellen. Want hoewel de opzichzelfstaande scènes toch een geheel vormden, was dat geheel gewoon een beetje vreemd. Ik denk dat het onderliggend gaat over de problematiek van vandaag de dag, en dan met name gezien door de ogen van een dertiger. Dat het gaat over alles wat misgaat in de maatschappij, maar ook over onzekerheden in een liefdes- of vriendschapsrelatie. Over onverschilligheid en over ‘ergens niet bij horen’. En over Curry in het vliegtuig en daar dan geel van worden.
Maargoed, het kan dus ook echt totáál ergens anders over gaan, dus ga zelf anders maar gewoon even kijken. Wel snel zijn, ze zijn nog een weekje op tournee!
Oh, en hier is nog een artistiek filmpje, waar je niet veel wijzer van wordt…
Het Grote Recensieboek 