Het grote eindejaarsdilemma is natuurlijk altijd: HOE KRIJG IK HET AF? En naast al die verplichte dingen als kerstkaarten en laatste emails voor de vakantie wilden we natuurlijk ook nog schrijven over de voorstelling die we net voor de Kerstdagen hebben gezien.
De oplossing? Manouk begon te schrijven en Diederik maakte het af. Handig!
Ja, daar staan we dan, met een glaasje bubbels in de hand de première van Beauty en het beest van Maas Theater en Dans te evalueren. De avond begon iets minder glamourous in een Libanese eetzaak op Hoog Catharijne te Utrecht, waar je je eten nog voor je drankje geserveerd krijgt, maar waar ze wel prima gerechten opdienen. Vervolgens met de bus naar de Utrechtse schouwburg, hoewel de buschauffeur het volgens mij belachelijk vond dat Diederik niet gewoon even zou lopen, die paar honderd meter. Aangekomen bij de schouwburg worden we verwelkomd door geschminkte beesten die ons al doen vermoeden dat we een sprookje gaan bekijken.
Regisseur Moniek Merkx kiest er voor om in het theater dicht bij het volksverhaal te blijven. Dus verwacht geen mierzoete suikertaart, maar een mooi vormgegeven en prachtig gezongen en gespeelde familievoorstelling. De gemene zussen van Beautyspot, zoals Belle in de voorstelling genoemd wordt, zijn de vertellers van het verhaal. Het zijn verwende zusjes die zelfs op het moment dat hun vader alles is verloren nog vragen om cadeaus. Beautyspot vraagt enkel om een roos en vader steelt deze roos bij het Beest. Dit beest was ooit een prins, maar werd vervloekt omdat hij zo ijdel en egoïstisch was. Als het beest merkt dat vader gestolen heeft, moet Beautyspot op het kasteel blijven. En elke dag vraagt het Beest of het meisje van hem houdt, maar dit gaat natuurlijk niet zo makkelijk. Als het beest dan van verdriet stervende is, ziet Beautyspot in dat ze van het Beest is gaan houden. En dan komt alles toch nog goed.
Oke, van de diepte van het plot moet de voorstelling het misschien niet hebben. Je zou wel kunnen zeggen dat hetbelangrijk is om liefde te tonen en daarmee jezelf te geven aan die ander. Want als je je openstelt voor de ander kan je ook liefde ontvangen. Deze thematiek vormt genoeg basis voor een prachtige voorstelling. Wat is het toch fijn om theater te zien waar zang, dans en spel totaal samensmelten. De zangers en zangeressen van het Nederlands Kamerkoor zorgen voor een onheilspellende sfeer wanneer het Beest verschijnt in het bos en het groepje kinderen ondersteunen Beautyspot (ja, ik vind het ook een rare naam) op een lieve manier. Het publiek is duidelijk verrast door het ingenieus vormgegeven decor dat bijdraagt aan een subtiel sprookje. De voorstelling staat als een huis en natuurlijk kent iedereen de afloop van het verhaal Daarom is het jammer dat de massale slotscène lang duurt en geen climax heeft.
Maar meer kritische punten zijn er niet. Maas Theater en Dans verdient lof omdat het jonge dansers en acteurs in grote zalen laat spelen. En de voorstelling Beauty en het Beest is een aanrader in de Kerstvakantie!
Van Diederik en Manouk
Het Grote Recensieboek 