Op een stormachtige avond zaten Manouk en ik veilig in het vertrouwde Theater Bellevue. En we zaten er lang, want we zagen drie monologen van Firma Mes.
Dit collectief viert haar tienjarig bestaan met drie voorstellingen, gemaakt door de vaste acteurs Roos Eijmers, Lindertje Mans en Daan van Dijsseldonk en geregisseerd door Thomas Schoots. Het thema van de monologen is de relatie tussen de mens en de technologie. Nou, daar waren wij wel benieuwd naar.
In TECH 1 houdt Roos Eijmers het publiek een spiegel voor. Als huishoudrobot laat ze zien dat de technologie de mens gaat inhalen, maar de vraag is of dat erg is. Moeten we bang zijn dat de robot ons straks als slaaf gaat gebruiken, in plaats van andersom. Toch zien we dat robots nog niet overal mee overweg kunnen, want poëzie is ongrijpbaar. Dat maakt het misschien voor de onzekere mensheid nog te verdragen. Roos Eijmers speelt de robot met verve en laat zich niet afleiden door het publiek. Het toppunt van haar monoloog is een aan elkaar geassocieerde woordenbrij van huishoudopdrachten doorspekt met zinsnedes uit bekende film.s
Na TECH 1 zien we TECH III (ik weet ook niet waarom). Aan de hand van een bewerkte tekst van Stephen Knight speelt Daan van Dijsseldonk een steeds wanhopig wordende man in een auto. Als een roadmovie vliegen we over de weg, terwijl het personage aan het bellen is. Er moet een opdracht worden voltooid de volgende morgen, terwijl hij moet opbiechten aan zijn vrouw en kinderen dat hij onderweg is naar de geboorte van een kind van een one-night-stand. Hoe loopt dit af? De spanning is om te snijden en door het spel van Van Dijsseldonk komt een hele wereld tot leven.
We eindigen de avond met TECH II. Lindertje Mans speelt en zingt een Engelse monoloog waarbij de basis kan worden gevonden in het nieuwsfeitje dat dit voorjaar de eerste Nederlandse seksrobot is ontworpen, genaamd Robin. Het gaat over de banaliteit van seks en hoe de liefde is teruggebracht naar een gebruiksvoorwerp. De muzikaliteit van Lindertje Mans spat van het toneel af en zo wordt het een afwisselende monoloog.
Manouk en ik zijn bijgepraat over de relatie tussen de mens en de techniek en we hebben drie mooie voorstellingen gezien. Firma Mes bestaat pas 10 jaar, dus laat ze nog maar 10 jaar doorgaan!
Foto: Lonneke van der Palen
Het Grote Recensieboek 